Τι κοινό έχουν οι Target και NSA; Και οι δυο χρησιμοποιούν τα Big Data και τα analytics με τέτοιο τρόπο που κανονικά θα έπρεπε να τους γίνει καταγγελία. Η Target προέβλεπε ποιοι από τους πελάτες της ήταν έγκυες και τους έστελναν κουπόνια για βρεφικά προϊόντα, πράγμα που προκάλεσε τον

θυμό ενός πατέρα, γιατί έτσι έμαθε ότι η ανήλικη κόρη τουmήταν έγκυος. Η NSA προκάλεσε το θυμό των ηγετών όλου του κόσμου, του Κογκρέσου και ενός μέρους των Αμερικανών όταν το μέγεθος και ο τρόπος συγκέντρωσης των δεδομένων τους αποκαλύφθηκε από πρώην υπάλληλό τους.

 

 

 

Μου θύμισε αυτά τα σοφά λόγια: «Το ότι μπορείς να κάνεις κάτι δεν σημαίνει ότι πρέπει να το κάνεις κιόλας»

~Οι πατεράδες όλου του κόσμου

 

Η παντελής απουσία ηθικής στη χρήση δεδομένων προκαλεί προβλήματα μεταξύ των χρηστών δεδομένων και των ανθρώπων που αφορούν αυτά τα δεδομένα. Οι οργανισμοί περιμένουν την απόφαση των δικαστηρίων και ίσως δουν τους εαυτούς τους να δημιουργούν δικαστικό προηγούμενο. Θα ήταν καλύτερο να υιοθετήσουν μια σειρά ηθικών κανόνων αντί αυτής της αδιάφορης τάσης που έχουν τώρα στα δικαστήρια.

 

Πώς λοιπόν θα αποφασίσουμε για το αν μια πιθανή χρήση δεδομένων είναι ηθική ή όχι; Προτείνω να ρωτήσουμε τους εαυτούς μας τις παρακάτω ερωτήσεις πριν ξεκινήσουμε αυτήν την εργασία:

- Είναι τα δεδομένα ανώνυμα, ή περιγράφουν ένα συγκεκριμένο άτομο;

- Πώς αποκτήθηκαν αυτά τα δεδομένα; Μας τα έδωσε το ίδιο το άτομο ή τα πήραμε μόνοι μας ή τα αγοράσαμε;

- Θα μπορούσε να θεωρηθεί παράνομη η χρήση αυτών των δεδομένων σε κάποιες περιπτώσεις; Θα μπορούσε να θεωρηθεί ύποπτο;

- Ακόμη πιο σημαντικό, αν το άτομο αυτό ήξερε ότι έχουμε αυτά τα δεδομένα, θα νευρίαζε;

- Θα θέλαμε εμείς να ξέρει κάποιος τόσα πολλά για εμάς;

 

Και η λίστα δεν τελειώνει. Ελπίζω ότι και άλλοι θα την δουν και θα αρχίσουν να προσθέτουν τις ερωτήσεις τους και τις οδηγίες τους, έτσι ώστε να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε ηθικό πλαίσιο που είναι τόσο απαραίτητο.

 

Είμαι σίγουρος πως κάποιοι από αυτούς που λαμβάνουν τις αποφάσεις δεν θα χαρούν με διάφορες ερωτήσεις, αλλά πρέπει να ρυθμίσουμε τις ζωές μας ή να ρυθμίσουμε το πώς μας επιβάλλουν να ζούμε. Σε κάποιες περιοχές η κυβέρνηση έχει αρχίσει να ενδιαφέρεται για την νομοθετική ρύθμιση όπως οι γερουσιαστές John McCain και John Kerry στις ΗΠΑ. Η ΕΕ θεωρεί πολύ μεγάλο ζήτημα την ιδιωτικότητα για αυτόν τον λόγο ψήφισε σχετικό άρθρο (29 Working Party) το 1996. Αυτή η ομάδα γενικά ασχολείται με τέτοια ζητήματα. Οι κυβερνήσεις έχουν την τάση να κινούνται ανάλογα την αντίδραση των πολιτών, και είμαστε κοντά σε αυτό το σημείο εξαιτίας αυτής της χρήσης των δεδομένων.

 

Σας ρωτώ λοιπόν, τι θα κάνετε με αυτά τα δεδομένα που με αφορούν; Θα μου αρέσει τουλάχιστον;