Η Northern Indiana Public Service Co., μια δημόσια εταιρία γνωστή με τα αρχικά NIPSCO, έχει στην ιδιοκτησία της δεκάδες χιλιάδες μίλια ηλεκτρικών γραμμών και αγωγών φυσικού αερίου στα δίκτυα παροχής της. Πολλοί αγωγοί εγκαταστάθηκαν στις αρχές του 1990 και ο έλεγχός τους είναι προτεραιότητα, σύμφωνα με τον Michael Hooper, πρώτο αντιπρόεδρο μεγάλων πρότζεκτ και λειτουργιών ηλεκτρικού πεδίου της NIPSCO. Για τον καλύτερο έλεγχο του δικτύου, έχει εγκαταστήσει αισθητήρες για να ενημερώνουν συνέχεια για την πίεση, την ροή και άλλες μετρήσεις – μέρος των big data και μιας πρωτοβουλίας λειτουργικών analytics που η NIPSCO έχει επενδύσει πολλά. «Έχουμε πραγματικά ανάγκη να αποκτούμε δεδομένα σε πραγματικό χρόνο για να ελέγχουμε τους αγωγούς και να προλαμβάνουμε τυχόν προβλήματα», ανέφερε ο Hooper.

Η συλλογή, η αποθήκευση και η ανάλυση δεδομένων από βιομηχανικούς αισθητήρες, κορμούς δικτύου και άλλα μηχανήματα που συνδέονται με αυτό που λέμε «Ίντερνετ των Πραγμάτων» γίνεται όλο και πιο εφικτές χάρη στην ανάδυση των τεχνολογιών big data, ενώ όλο και περισσότεροι οργανισμοί γίνονται συνεργάτες με μεγάλες επιχειρήσεις, όπως η General Electric προσπαθώντας να επωφεληθούν από τα διαθέσιμα δεδομένα. Σε μια έρευνα που διεξάχθηκε το 2013 από την Enterprise Management Associates Inc. και την 9sight Consulting, βρέθηκε πως το 38% από τα σχεδόν 600 πρότζεκτ big data των 259 ερωτηθέντων περιλάμβανε δεδομένα από μηχανές, και αντίστοιχα το 24% σε μια παρόμοια έρευνα στις αρχές του 2013. Σε μια άλλη έρευνα που διεξήχθη από το Data Warehousing Institute το 2013, το 47% των ερωτηθέντων με εμπειρία διαχείρισης big data απάντησαν πως τα δεδομένα μηχανής ήταν ένας μέρος των εργασιών ανάπτυξής τους.

Η NIPSCO έχει ήδη συλλέξει πολλά δεδομένα από κάποια σημεία από τους αγωγούς αερίων της -  για παράδειγμα, από τους σταθμούς συμπίεσης που κρατούν το αέριο υπό πίεση όσο περνά μέσα από τους αγωγούς. Ο Hooper όμως, που συμμετείχε σε μια συζήτηση για τις τάσεις των big data στο συνέδριο Oracle Industry Connect το 2014 στη Βοστόνη, ανέφερε μετά το συνέδριο σε μια συνέντευξη ότι «η δημόσια επιχείρηση βρίσκεται ακόμα σε πρώιμο στάδιο στην προσπάθειά της να τοποθετήσει αισθητήρες κατά μήκος των αγωγών. Είναι χρονοβόρα διαδικασία? ο πλήρης εξοπλισμός των αγωγών όπως και της Merrillville στην Ιντιάνα, το ηλεκτρικό πλέγμα της εταιρίας, θα μπορούσε να ολοκληρωθεί σε 10 ή 15 χρόνια», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Αυτό εν μέρει γίνεται λόγω της ίδια της φύσης του δικτύου φυσικού αερίου. Ο Hooper ανέφερε πως η προσθήκη νέου υλικού στους υπόγειους αγωγούς είναι ακριβό σχέδιο – σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα η πιο λογική προσέγγιση είναι να περιμένει κανείς μέχρι να αντικατασταθούν οι αγωγοί. Προσέθεσε πως υπάρχουν θέματα που χρήζουν επίλυσης, όπως η μετάδοση των δεδομένων. Πολλοί από τους αγωγούς περνούν από αγροτικές και ορεινές περιοχές που ακόμα και σήμερα δεν έχουν ασύρματο δίκτυο διαδικτύου ή κάλυψη κινητής τηλεφωνίας.

Η NIPSCO χρειάζεται να ανακατασκευάσει την τεχνολογία υποδομών της για να μπορεί αν χειριστεί όλα τα δεδομένα που μπορούν να συλλάβουν οι αισθητήρες. «Ο αριθμός των pings που συλλέγουν είναι απλά τεράστιος», παρατήρησε ο Hooper, σημειώνοντας πως η εταιρία θα μπορούσε να συλλέξει πολλαπλά δεδομένα από διάφορα σημεία ανά λεπτό από δεκάδες χιλιάδες αισθητήρες.

Οφέλη μεγάλων επιχειρήσεων στο δίκτυο αγωγών

Και τα δυνατά οφέλη είναι μεγάλα όμως. Τα δεδομένα από τους αισθητήρες θα μπορούσαν να προειδοποιούν τους χειριστές των αγωγών για συνθήκες αφύσικης πίεσης, ροής ή θερμοκρασίας που θα μπορούσαν να δείξουν κάποιο πρόβλημα στους αγωγούς. Οι χειριστές θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τότε τηλεχειριστήρια βαλβίδων που έχουν εγκατασταθεί για να σταματούν μέρη του δικτύου παροχής και να επαναλειτουργούν τη ροή του αερίου, επιτρέποντας αυτό που ο Hooper περιέγραψε ως «διαχείριση σε πραγματικό χρόνο των αγωγών». Αυτό θα βοηθούσε να αποφευχθούν μεγάλες διαταραχές του δικτύου αερίου και να αυξηθεί η ασφάλεια των αγωγών, παρατήρησε.

Ακόμη, η NIPSCO σχεδιάζει να αναλύσει τα συσσωρευμένα δεδομένα από τους αισθητήρες, ελπίζοντας έτσι να βελτιώσει περαιτέρω τις λειτουργίες των αγωγών. Αλλά άλλο ένα ζήτημα που ο Hooper και άλλοι project managers πρέπει ακόμη να αντιμετωπίσουν είναι το πόσα από τα εισερχόμενα δεδομένα θα διατηρηθούν προς ανάλυση, «Ποτέ δεν θες να νιώσεις ότι έχεις απορρίψει ένα δεδομένο που θα μπορούσε να σε βοηθήσει έστω και λίγο στην ανάλυση», ανέφερε. «Την ίδια στιγμή, υπάρχουν όρια στο πόσο δεδομένα μπορείς να αποθηκεύσεις».

Ο αριθμός των δεδομένων που οι αισθητήρες και τα αρχεία καταγραφής παράγουν μπορεί να είναι υπερβολικός για τους οργανισμούς, ανέφερε ο William McKnight, πρόεδρος της McKnight Consulting Group. Πέραν του μεγάλου όγκου, τα δεδομένα από τις μηχανές συχνά περιέχουν περισσότερο άχρηστες πληροφορίες από ότι τα δεδομένα που έχουν συλλεχθεί συμβατικά. «Συλλέγεις πραγματικά τεράστιο αριθμό δεδομένων», ανέφερε ο McKnight, προσθέτοντας πως μια από τις πρώτες προτεραιότητες είναι το φιλτράρισμα των πληροφοριών ώστε να ξεχωρίσουμε τι είναι χρήσιμο και τι όχι.